Produkcja miodu manuka

Dzięki specjalnemu sposobowi traktowania Miody Manuka uważane są za tzw. „miody surowe”. Wszystko dzieje się za sprawą odpowiedniej temperatury panującej w fabrykach, jest ona równa tej panującej w ulach. Ponadto postępowanie z miodem jest tak dokładne aby nie tracił on swoich pierwotnych właściwości leczniczych. Kolejnym krokiem są badania prowadzone nad czynnikami wewnętrznymi oraz zewnętrznymi miodu. Badane są kolor, zapach, wygląd oraz właściwości lecznicze czyli zawartość MGO oraz HMF.

Miody badane są od 2006 roku metodą MGO, która zastąpiła wykorzystywaną do tej pory metodę UMF. W laboratorium przestrzegane są rygorystyczne przepisy, jeżeli dany produkt nie spełnia wymaganych przepisów nie dopuszcza się go do sprzedaży.

Metoda MGO umożliwia zmierzenie aktywności Miodów Manuka bez użycia nadtlenku wodoru. Jej precyzja dopuszcza maksymalnie 2% błędów. Stara metoda nie pozwalała na tak precyzyjne zbadanie właściwości miodów. W metodzie UMF skala błędu mogła wynosić nawet 25 %, a do jej zastosowania niezbędne było użycie nadtlenku wodoru. Do tej pory jednak stosowane są oba sposoby są one również metodami oznaczania miodów. Każdy klient może dobrać odpowiednie dla niego oznaczenie.

Obecnie producenci Miodów Manuka proponują nową metodę badania właściwości miodów. Jest nią NPA. Nie jest ona jednak polecana przez twórców innych metod.

Zwraca się uwagę na nieprecyzyjne wyniki jakie daje dana metoda. Dodatkowo jest ona niepowtarzalna. Wynika to z trzech podstawowych czynników: gęstości miodu, czynniku ludzkiego, problem z podłożem raz bakteriami na nim zawartymi. W związku z podanymi wątpliwościami sami producenci polecają stosowanie Miodów Manuka badanych metodą MGO.